مهربانم سلام
روزی بس دلگیر دارم و دلی پر از
حرف و دردهای به هم بافته شده از فراق وبرای تو آنقدر هست ناگفته که مجال نیست
بازگویم غم تنهایی خویش.دلم برای فرصتهای تلخ دلگیر است ، برای آنچه میشد باشد و
نیست.گلایه ای ندارم که تقدیر مرا همین قسمت بوده و هست.همیشه چشم من تر بوده و
هست برای دیدنت ، برای بوسیدنت و برای لمس کردن احساست و آمدی زیبا و زیباتر . ولی
چه سود که دلم برای تنهایی ام تنگ است . دلم برای آنهمه چشم انتظاری اشک است . چه
بگویم؟؟ چه میتوانم بگویم؟؟
مهربانم عزیزتراز باران ، برای
آنچه بودم و هستم خرده مگیر که دل آشوب چشم سیاه توام . برای لختی با من باش و
ببین عشق چگونه اعجاز میکند . چگونه خاک کوی یار را گُل میکند، سرشت آدمیت آغاز
میشود و دل سامان میگیرد.اگرچه دلتنگ میشوم ز دوریت ، اگرچه اشک میریزم به خلوتم
که گاه هق هقم دشوار است ولی امید بودنت مرا کافیست که شب زنده دار باشم و شاداب و
زمانیکه میرسی هزار باره خوشحال و سر میکنی ترانه احساس و من مست میشوم در عطر
نفسهایت ، در صدای زیبایت و موج گیسوانت را احساس میکنم. برای تمام لحظه ها دوستت
دارم .
مهربانم فروغ نقره فام آسمان
دلم ،فرصت برای حرفهای ناگفته کم است . شاید وقتی دیگر برای حرف بیایم آنگاه با تو
حرف خواهم زد و می شنوی تمام غربت تنهایی ام را ، به امید آن روز که امروز نبود ،برای
تو مینویسم از امروز حرفهایی که در این مدت برایم گفتنش دشوار بود و آسان .
مهربانم شبنم مژگانم،برای من
زیبای تو به اندازه موهایی که شانه میکنی و معصوم و بیگناه به زمین میریزد بی ارزش
است زیرا هرگز نمیخواهم که عاشق زیباییت باشم که با دیدن انسانی زیباتر عشق را به
هوس تبدیل کنم هر چند من همیشه بهترین را انتخاب میکنم پس در زیباییت شک نکن ولی
به آن اعتنا هم نکن چون دلیلی برای با تو بودنم نیست . در مورد رفتار و اخلاق سخنی
نمیگویم که هر چه از تو ببینم برایم شیرین است ولی خسته ام ، گویی تمام بدن عاجز
است از احساس بودن . شیرین تر از احساس من به تو سراغ ندارم و نخواهی داشت . برای
لحظه هایی که میخواهمت و نیستی که چگونه بیان کنم این احساس پاک را.
